Kalendarz poetycki – styczeń : Śnieżyca ustała. Eter rześki i przejrzysty Jasnym srebrnym dywanem przez rzekę przerzucony, Gdzie ślizga się rozpalony łyżwiarz śmiały i bystry, A z jego żelaznych butów błyska płomień rozpalony. Pani na przejażdżce, z dala od swego...
Kalendarz poetycki – luty : Na część zimowego nieba nowe dekoracje wstępują, Na lazurowym firmamencie zapalają się różowe ogniki, Wiatr cieplejszy przepędza piórka przez nasze chodniki Małych szarych wróbli, które je znów odnajdują. W śpiącym lesie rozbrzmiewa...
Kalendarz poetycki – marzec : Żegnajcie chłodne dni i noce gwiaździste! Obficie gromadzą się zwały śniegu ciężkiego Na pochyłych wzgórzach, w dolinach na dnie, Ostatnim wysiłkiem tego sezonu srogiego. To niespokojny miesiąc, miesiąc opadów, Krystalicznych nalotów...
Kalendarz poetycki – kwiecień : Śnieg wokół topnieje; ciężkie lawiny zagrażają. Słońce rozdaje coraz jaśniejsze swe strzały; Wnet soki będą na drzewach pąki przebijały, Które potem pod owocami gałęzie wyginają. Ciepłe wiatry gwałtowne wichury zastępują...
Kalendarz poetycki – maj : Hosanna! Las odradza ruiny swe; Mech rozpina zasłony aksamitne na skalnej grani; Drozd śpiewa; wielkie woły pociągowe w oddali Pogrążają się całe dysząc w ciepłej mgle. Słońce rozszerzyło swe koło obiegania; Nie wiemy, jakie dreszcze...
Kalendarz poetycki – czerwiec : O miesiącu, który jesteś obietnicą i jej ślepym spełnianiem, I wybuchem w jednym! Ziemia nie może przechować, jak się zdaje, We wszystkich przestronnych domach więcej skarbów, niż daje Ze wszystkich swych bogactw, chroniąc każdy grosz...
Kalendarz poetycki – lipiec : Lipcu odpowiedz – Gdzie jest pszczoła – Gdzie jest rumieniec – Gdzie jest siano? Ach, powiedział lipiec – Gdzie jest nasienie – Gdzie jest zarodek – Gdzie jest maj – Odpowiedzcie – mi – Ba - powiedział maj – Pokaż...
Kalendarz poetycki – sierpień : Czas sianokosów, nikt nie jest bez pracy od rana. Kiedy świt bladym światłem zajarzy, W ciągnących się grupach prostych kosiarzy Rozchodzi się dziki ostry zapach siana. Na brzegu potoków siedzą wędkarze ospali, Pod nieba kopułą drzemią...
Kalendarz poetycki – wrzesień : Powietrze jest śpiące, jasne i błyszczące; Rozpalone słońce czerwieni chmielu włosy; Na polach piękne złociste zboża kłosy Spadają pod stalowe ostrza koszące. Echo z doliny donośne i szydzące Powtarza z upodobaniem...
Kalendarz poetycki – październik : Liście drzew w czerwonych i żółtych odcieniach, Las się zaczyna rozbierać, Mówią, że zima poczęła już napierać, Ponura zima na naszych mroźnych ziemiach...
Kalendarz poetycki – listopad : Dni żałoby! Więcej gniazd pod liśćmi dookoła; Gaje nasze opuszczają śpiewacy lata; W klatkach nie słychać już krzyku ptaka; Ni wyrębu drzew w lesie dziobiącego dzięcioła. W pożółkłych szczątkach murawy się chronimy; Z wypasu...
Kalendarz poetycki – grudzień : Na zamarzniętych szybach szron połyskuje, Rysowanymi w tysiącach fantazyjnymi arabeskami; Rzeka spływa ogromnymi lodowymi krami, Dzikie rozczochrane wiry w dal przekazuje. Na grzbiecie gór chmury, dzięki łysym wichurom, O swe ciężkie....