W tym roku przedmiot zainteresowań artystów tworzących w wymiarze instalacji był bardzo różny: od problemów egzystencjalnych po próbę zaanektowania przestrzeni którą odwiedzano - mówi Sławomir Witkowski, przewodniczący jury instalacji. - Na festiwalu jestem po raz trzeci i mam takie wrażenie, że instalacje są z roku na rok coraz bardziej przemyślane i zajmujące, słowem - coraz lepsze. Dla mnie nie ma nic bardziej wartościowego od nawiązywania dialogu z młodymi ludźmi, a należę do pokolenia wiekowych artystów – mówi z przekąsem Sławomir Witkowski. - Jednak to co my starsi możemy zaoferować młodym ludziom, to przecież doświadczenie.

W kategorii instalacje przyznano wyróżnienie honorowe dla Justyny Strąk i jej intrygującego pomysłu Spowiedź telefoniczna w budce usytuowanej na środku ulicy Krótkiej w Tczewie.

Kolejną nagrodę - wyróżnienie - przyznano Markowi Dubielowi i jego instalacji Ucho Miasta. Natomiast I Nagrodę w wysokości 4.000 tys. zł otrzymał Cezary Koczwarski za projekt multimedialny o enigmatycznej nazwie Instalacja ..., której rolą było stworzenie iluzji przestrzeni poprzez przeistoczenie fasad budynków w nierealną rzeczywistość.

Jestem pierwszy raz na festiwalu i nie mam zdania, czy był to lepszy czy może gorszy festiwal od poprzednich - mówi Jerzy Radziwiłowicz, przewodniczący jury festiwalu. - Obejrzeliśmy kilkanaście spektakli bardzo różnorodnych i ogólne wnioski jakie nasuwają się to zdecydowana przewaga lalkarzy – studentów lub też już absolwentów. Co to znaczy i dlaczego tak się dzieje, jest to ciekawe pytanie. Co więcej, w spektaklach często pojawia się tematyka śmierci, bezradności, czy osamotnienia. Sądzę, że jest to dla nas doświadczonych artystów co najmniej symptomatyczne. W spektaklach teatralnych potrzebna jest dyscyplina opowiadania i umiejętności wykonywania zawodu. Kiedy łączą się te rzeczy, jest to nader frapujące dla odbiorcy. Ale nie można wszystkiego naraz opowiedzieć. Cieszy nas to, że teatr was interesuje i że chcecie się spotkać - mówi Jerzy Radziwiłowicz.

Niewątpliwie publiczność była ogromnie zainteresowana autorskim spektaklem Zagraj to jeszcze raz... - sam, opartym na motywach filmu Woody’ego Allena, spektaklu w którym ironia miesza się z inteligentnym humorem. Odpowiedzialny za reżyserię, scenografię i muzykę Lech Walicki stworzył kreację młodego mężczyzny targanego rozterkami. Zapewne wszystko to ujęło jury festiwalu, które przyznało nagrodę w wysokości 2.000 tys zł.

Dwie równorzędne nagrody w dziedzinie teatru otrzymały: autorski spektakl PIF PAF, inspirowany utworem Stanisława Ignacego Witkiewicza W małym dworku oraz monodram Małgorzaty Kazińskiej Jak początek umierania, oparty na tekstach piosenek Katarzyny Nosowskiej, który nota bene został nagrodzony na 38. Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora we Wrocławiu.