Usytuowana w zachodniej części miasta Brama Pile jest to najstarszym przejściem w murach obronnych. Przez bramę można się przedostać do głównej ulicy Dubrownika – Stradun. Przejście powstało prawdopodobnie już w XIII wieku. W obiekt architektoniczny wkomponowano posąg świętego Błażeja (wykonał go chorwacki rzeźbiarz Ivan Meštrovic).

Mury miejskie okrążają Stare Miasto. Budowano je przez kilkaset lat (od XII do XVII wieku). Mają prawie dwa kilometry długości i dochodzą do 25 metrów wysokości. Jest to jeden z największych systemów murów obronnych w Europie. Wybudowano 14 wież, 5 bastionów. Niegdyś znajdowało się tu 120 armat. Obecnie mury miejskie są udostępnione do zwiedzania. Spacer nimi pozwala na podziwianie morza i miejskiej zabudowy.

Stradun to główna ulica Starego Miasta w Dubrowniku. Ma 300 metrów długości i jest wyłączona z ruchu kołowego. Wcześniej płynął tędy kanał, który został zasypany w IX wieku. Ulica łączy wschodnią i zachodnią część miasta. Na obu końcach ulicy ulokowano fontanny i dzwonnice. Obecny wygląd głównej arterii miasta to efekt jej przebudowy po silnym trzęsieniu ziemi (1667 rok). Znajdują się tutaj najcenniejsze zabytki architektoniczne Starego Miasta.

Pałac Rektorów został wybudowany w XV wieku w stylu renesansowym. Budynek był miejscem zamieszkania księcia Dubrownika. Nad wejściem umieszczono osobliwy napis: „Zapomnijcie o sprawach osobistych, myślcie o państwie”. W pałacu ulokowano komnaty mieszkalne, gabinet, salę przyjęć, sąd, więzienie, magazyn, oraz składnicę prochu. Tutaj także przechowywano klucze, którymi zamykano bramy miasta. Budynek został uszkodzony w wyniku trzęsienia ziemi. Jego odbudowa zajęła kolejne 30 lat. Pałac był siedzibą zarządcy Dubrownika do 1808 roku. Wtedy też francuski marszałek Auguste Frédéric Louis Viesse de Marmont przyczynił się do zmiany sprawowania władzy w mieście. Obecnie znajduje się tutaj muzeum miejskie.

Kolumna Rolanda przedstawia słynnego, francuskiego, rycerza Rolanda. Pomnik jest symbolem wolności i wolnego handlu. Kolumna powstała w 1419 roku. Jej fundatorem był Zygmunt Luksemburski (syn cesarza niemieckiego Karola IV). Książę zatrzymał się w Dubrowniku po przegranej batalii z Turkami. Jednocześnie podjął się ochrony miasta i ufundował pomnik.

Dzwonnica została wybudowana w 1444 roku. Dzwon umieszczono w niej w 1506 roku. Wieża została poważnie uszkodzona (jak większość budynków Dubrownika), w czasie trzęsienia ziemi. Dzwonnica została gruntownie przebudowana w 1929 roku.

Lovrijenac to położony na skalistym półwyspie jeden z fortów Dubrownika. Znajdowało się tutaj 10 dział oraz stacjonowało 30 żołnierzy. Ze stałym lądem łączyły go dwa mosty zwodzone oraz wrota. Budowla powstała prawdopodobnie w XIII wieku. Obecnie wystawiane są tutaj sztuki teatralne.

Fort św. Jana znajduje się we wschodniej części murów miejskich. Zbudowany na planie półkola niegdyś bronił dostępu do portu. Nazwa tej budowli obronnej pochodzi od kościoła św. Jana, który ulokowany jest niedaleko fortu. Mieścił się tutaj magazyn prochu, a obecnie znajduje się tutaj Muzeum Morskie i oceanarium.

Pomnik Ivana Gundulić został poświęcony chorwackiemu poecie epoki baroku. Wychował się on w bogatej rodzinie kupieckiej, która mieszkała właśnie w Dubrowniku. Był senatorem, sędzią i kniaziem. Był autorem epopei „Osman” opisującej wydarzenia w Turcji, do jakich doszło po tureckiej klęsce pod Chocimiem w 1621 roku. W utworze autor wychwalał między innymi polskiego ducha walki, odwagę oraz waleczność.

Pomnik Marina Držić został wzniesiony w hołdzie dla chorwackiego pisarza, który tworzył w okresie renesansu. Autor licznych sielanek, fars, tragedii oraz wierszy. Mieszkaniec Durownika. Żył w latach 1508–1567.

Wielka Studnia Onofria – jedna z najstarszych studni w mieście. Stanowiła część sieci wodnej Dubrownika. Powstała w 1438 roku, a jej twórcą był włoski architekt Onofrio della Cava. Umieszczono tu 16 maszkaronów. Obecnie z fontanny nadal można napić się wody.

Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Dubrowniku została wybudowana w stylu włoskiego baroku. Obecna budowla stoi na miejscu kilku poprzednich budynków (świątynia stała tu Już w VI wieku)ł. W XII wieku wybudowano tutaj kościół w stylu romańskim, ale ten uległ zniszczeniu w 1667 roku. Po trzęsieniu ziemi przystąpiono do budowy nowej świątyni, która trwała blisko 30 lat. Katedra dubrownicka posiada trzy nawy i apsydy. We wnętrzu znajdują się malowidła autorstwa Tycjana. Świątynia została uszkodzona w 1991 roku w czasie oblężenia Dubrownika. Została jednak odbudowana.

Kościół św.Ignacego to świątynia jezuicka wybudowana w stylu barokowym. Budowa została zakończona w 1725 roku, a powstała świątynia jest kopią kościoła św. Ignacego, króry znajduje się w Rzymie. We wnętrzu znajdują się freski autorstwa Gaetana Garcia.

Lokrum to niewielka wyspa doskonale widoczna z murów miejskich Dubrownika. Linia brzegowa wyspy to około 5 km. Wyspa zajmuje 70 hektarów powierzchni i nie jest stale zamieszkana. Znajduje się tutaj rezerwat przyrody. Już w 1023 roku na wyspie założono opactwo. W 1806 roku Francuzi wybudowali tutaj twierdzę. W późniejszym czasie powstał także pałac, a jego właścicielem był Maksymilian Habsburg. Na wyspę kursuje prom. Znajduje się tu także ogród botaniczny.

Dubrownik ma rozbudowaną bazę noclegową. Od ekskluzywnych hoteli na Starym Mieście, po gospodarstwa agroturystyczne na riwierze dubrownickiej. Jeśli macie jakieś swoje ulubione miejsce i chcielibyście je polecić, to zapraszamy.