Reportażystą Polskiego Radia jest też Urszula Żółtowska-Tomaszewska. Może nie jest to najbardziej nagradzana twórczyni, ale z pewnością godna uwagi. Jedyne większe wyróżnienia jakie zdobyła to:

- otrzymanie głównej nagrody za reportaż „Praca czy dziecko” w konkursie „równi i równiejsi”organizowanym przez Feminotekę;

- zdobycie pierwszego miejsca za reportaż „Korzenie i skrzydła” w konkursie organizowanym Przez Bank Ochrony Środowiska.

Widać jeszcze musi trochę wody upłynąć, nim szersza opinia publiczna doceni tę kobietę. Ja już ją doceniłam. Wysłuchałam wielu jej reportaży (wszystkie dostępne do darmowego odsłuchania na stronie www.radio.com.pl) i każdy mnie głęboko poruszył. Tematyka ich jest różna: od stanu wiedzy ludzi na temat pierwszej pomocy po język korporacji, miłość do gór, stan polskich wód, zapłodnienie in vitro czy historię pewnego dominikanina. Każda z tych spraw przedstawiona jest bardzo rzetelnie, poważnie, rzeczowo i wielostronnie.

Osobiście chciałabym zachęcić Państwa do wysłuchania zwłaszcza tego ostatniego reportażu – o Ojcu Marcinie OP, do niedawna duszpasterzu akademickim w dominikańskim klasztorze przy ulicy Freta w Warszawie. Jest to postać bardzo pozytywna, żeby nie powiedzieć w jakiś sposób charyzmatyczna. Osobiście nie poznałam go, ale opowieści o nim doszło do mnie mnóstwo. Reportaż jest zapisem historii jego życia i działalności, zwłaszcza tej w zakonie. Opowiada o tym co i dlaczego ten człowiek robi. Z nagrań bije radość życia i pozytywna energia, która bardzo łatwo udziela się słuchaczom. Ojciec Marcin jest dla mnie potwierdzeniem tego, co do tej pory sądziłam o dominikanach – połączenie bardzo dużej wiedzy i wiary z radością życia i ogromną chęcią przekazywania Dobrej Nowiny wszystkim wkoło, zwłaszcza młodym. Nie będę już nic więcej pisać, bo bym musiała streszczać dzieło Urszuli Żółtowskiej. Zapraszam do wysłuchania i refleksji, która na pewno nadejdzie...