W 1939 r. Adolf Hitler, wydając rozkaz ataku na Polskę, mówił na odprawie dla dowódców Wehrmachtu: Zabijajcie bez litości kobiety, starców i dzieci. Liczy się szybkość i okrucieństwo. Kto dziś pamięta o rzezi Ormian?

Świat zachodni długo pozostawał obojętny wobec wydarzeń z 1915 r. Choć zostały one uznane przez większość historyków, długi czas sprawa ta była tematem tabu, starano się o niej nie wspominać. Do dziś nikt nie uczy tego na lekcjach historii. Ową wstrzemięźliwość Winston Churchill tłumaczył następująco: Ropa Mosulu okazała się być droższa od krwi Ormian. Turcja była zbyt ważnym sojusznikiem i partnerem do interesów.

Diaspora ormiańska i wielu pokojowych aktywistów na całym świecie zacięcie dąży, aby uznano jednak tamte tragiczne wydarzenia za ludobójstwo. Tak zrobiły na razie tylko nieliczne kraje świata. W Stanach Zjednoczonych jeszcze za czasów administracji Clintona, a później G. W. Busha próbowano „przeforsować” odpowiednią rezolucję, ale w obu przypadkach prezydenci poprosili o jej wycofanie. 15 września 2005 r. Komisja Spraw Międzynarodowych przyjęła wniosek ponownie. Wraz ze znanym zespołem rockowym - System Of A Down, którego członkowie są Ormianami, przed gmachem budynku w Los Angeles, gdzie mieści się biuro zajmującego się tą sprawą Dennisa Hasterta, zebrała się spora grupa aktywistów, aby pikietować za dalszym procesowaniem. W Internecie pojawiło się wówczas mnóstwo formularzy z prośbami o przedłużenie rezolucji dot. ludobójstwa. Nic jednak w tej sprawie nie zrobiono. Wokalista Serj Tankian tłumaczy to następująco: Przemysł zbrojeniowy, który sprzedaje broń do Turcji lobbuje przeciw. Nikt nie chce ryzykować dobrych stosunków z Turcją dla upamiętnienia tej dawnej, ale jakże ważnej zbrodni. – dodaje gitarzysta Daron Malakian. Waszyngton ma nadal strategiczne interesy na Bliskim Wschodzie. Mimo to, obecny prezydent Stanów Zjednoczonych, Barack Obama, oświadczył niedawno, iż w pełni popiera rezolucję.

W Europie sprawa wygląda nieco lepiej. Kraje, które uznały tamtą rzeź za ludobójstwo to w większości kraje europejskie. Ormianie i wielu ludzi wspierających rezolucję pragnie, by warunkiem przyjęcia Turcji do Unii Europejskiej było przyznanie się do zbrodni z 1915 r. Większość państw członkowskich poparło ten warunek. Teraz negocjację Turcji z UE stały się ważną drogą ku zażeganiu konfliktu tego kraju z Armenią. Jednak Turcy do dnia dzisiejszego nie przyznają się do ludobójstwa popełnionego przez rząd turecki. Utrzymują, że Ormianie byli ofiarami działań I wojny światowej i zmarli masowo w wyniku epidemii różnych chorób. W 1987 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję, w której stwierdził, iż rzeź Ormian była zorganizowanym ludobójstwem. W odpowiedzi rząd w Ankarze nazwał ową rezolucję rasistowską i przepełnioną nienawiścią do narodu tureckiego. Były prezydent tego kraju, gen. Kenan Euren, oświadczył: Nie uznamy tamtych wydarzeń za ludobójstwo, bo da to Armenii pretekst do roszczeń terytorialnych. Inni politycy obawiają się z kolei odszkodowań finansowych, takich jakie musieli wypłacać Żydom Niemcy.

Vartan Haytayan: Zależy nam tylko na uznaniu prawdy i oddaniu historycznej sprawiedliwości.

W 2001 r. eksterminację Ormian uznał rząd francuski. A 19 kwietnia 2005 r. również i polski. Przyjęty przez aklamację tekst głosi: Sejm Rzeczpospolitej Polskiej składa hołd ofiarom ludobójstwa popełnionego na ludności ormiańskiej w Turcji podczas pierwszej wojny światowej. Pamięć o ofiarach tej zbrodni i jej potępienie jest moralnym obowiązkiem całej ludzkości, wszystkich państw i wszystkich ludzi dobrej woli.