Mój adwersarz walczy zajadle jak ta Hydra, a na miejsce (na szczęście nie każdej) odrąbanej głowy w zupełnie niezrozumiały dla mnie sposób pojawiają się trzy kolejne. Postanowiłem ubarwić swoją replikę tą metaforą specjalnie dla kolegi Piotra, który ma najwyraźniej słabość do różnych środków artystycznych. Mam nadzieję, że po tym wstępie mój tekst będzie łatwiejszy do zrozumienia. A teraz chwytam za miecz i rozprawiam się z bestią.

Na początek mojemu przedmówcy nie podoba się przykład z jadłodajnią, twierdzi np. że narusza ona wolność od zielenienia po posiłku. Argument niecelny. Jeśli kolega jest przywiązany do swojego koloru skóry, może z usług jadłodajni jako potencjalnie ryzykownej nie korzystać i tym samym swoją wolność od zielenienia zachować. Wszak wchodzi do środka z własnej nieprzymuszonej woli.

Dalej błędnie twierdzi, że sąd nie ma podstawy prawnej by poszkodowanemu zasądzić odszkodowanie, bo skoro nie doszło do naruszenia norm jakości bo ich nie ma przecież – co właściwie ten Pan X złamał!? Skąd w ogóle miał wiedzieć, że się strują? To zdanie świetnie ukazuje mentalność typową dla socjalistów, wszystko musi być uregulowane bo człowiek własnego rozumu nie ma! Właściciel nie będzie wiedział, że nieświeże jedzenie może komuś zaszkodzić jeśli nie będzie odpowiedniej normy. Mało tego, kolega jak rozumiem widzi winę właściciela nie w tym, że przygotował źle posiłek, ale w tym, że nie przestrzegał pewnych procedur!

I oczywiście kompletną bzdurą jest, że sąd nie ma podstawy by zasądzić odszkodowanie, klient może dochodzić swoich praw choćby na podstawie Art. 415. Kodeksu Cywilnego, który stanowi: Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. A w komentarzu czytamy, że za winę, w rozumieniu art. 415 K.C., można uznać w szczególności niedołożenie przez sprawcę szkody staranności ogólnie wymaganej w stosunkach danego rodzaju. Jako klient zapłaciłem za usługę, usługa została źle wykonana, w efekcie odniosłem uszczerbek na zdrowiu, a teraz żądam naprawienia szkody, np. pokrycia kosztów hospitalizacji. I mam w nosie, czy są jakieś instrukcje dotyczące mycia jabłek i czy nad umywalką jest wywieszka, że trzeba myć ręce. Tak samo jeśli oddam samochód do naprawy, a mechanik zepsuje przy okazji hamulce, to mogę go podać do sądu za narażenie mojego życia na szwank, niezależnie od tego czy jest jakiś przepis regulujący jak ma układać narzędzia na półce.

Trzecia podniesiona kwestia, to koszty sądowe. Jeszcze raz powtarzam, nie byłoby drogiego urzędu z naszych podatków, a koszta sądowe zapłaci właściciel (jeśli jest winien) albo pozywający (jeśli zrobił to bezpodstawnie). Cała sprawa nie kosztowałaby podatnika nawet złotówki! Po odrzuceniu tych trzech wątpliwości ponawiam swój okrzyk: oczywiście, że da się bez Sanepidu! q.e.d.

I oczywiście te same zasady działają w aptece. Apteka również świadczy mi usługi i również ma je świadczyć dobrze. Oczywiście, że jabłko i Tussipect to co innego, a samochód, czy autobus to jeszcze coś innego... ale wszystko to jest towar i w tym sensie działają te same mechanizmy i nie ma powodu by wprowadzać sztuczne regulacje dajmy na to na syrop. Zresztą eurosocjaliści wprowadzili ograniczenia nawet na banany i jak wiemy zbyt krótkie banany są w Unii nielegalne! Nie twierdzę, że się nie różnią od tych długich, ale czy naprawdę trzeba było ich delegalizacji? Co to za państwo, w którym można zorganizować protest pod hasłem "ZALEGALIZOWAĆ KRÓTKIE BANANY"?!

No i na zakończenie tego wątku, nie wiem skąd ta wiara, że pod kontrolą nieefektywnego państwa np. apteki miałyby działać lepiej. Całkiem niedawno Jeleniogórska Jelfa wypuściła ampułki leku opisanego jako corhydron, a zawierające inny specyfik, którego nazwy nie pamiętam. W wyniku tego błędu zmarło kilka osób. Najwyraźniej państwo ze wszelkimi swoimi przepisami i normami nie uchroniło konsumentów przed tym błędem.

Teraz druga sprawa którą kontynuujemy. Piotr uparcie podtrzymuje swoją absurdalną tezę, że państwo leczy/edukuje/dochodzi sprawiedliwości za darmo i pisze: Mnie państwo wyedukowało i leczyło za darmo, a następnie sam sobie zaprzecza: teraz płacę [podatki] i bardzo podoba mi się taka umowa społeczna, że dzięki temu następne pokolenie nie będzie musiało płacić (sic!) za edukację, lekarza. No jeśli teraz za to płaci w podatkach, to oczywiście nie była to edukacja darmowa! A skoro tak, to chyba lepiej płacić bezpośrednio szkole, która mu się podoba, niż przy okazji opłacać budynki ministerialne, ministrów, urzędników i ich delegacje, kuratorów, publikacje "naukowe" pożal się Boże profesorów, które można potem kupować pod uniwersytetem za 1,5zł, a za które to owi profesorowie wzięli grube pieniądze... nasze pieniądze!