"Dzikie serce" to książka o tym, co nam śpiewa w duszy. A może raczej o tym, co nam w duszy fałszuje, dlaczego tak się dzieje i co można zrobić, żeby jednak trzymało się melodii.

Ta książka to pozycja stworzona przez mężczyznę i o mężczyznach. Czy dla mężczyzn? Chyba nie tylko. Eldredge w dość gawędziarskiej formie przedstawia trzy jego zdaniem najważniejsze elementy, na których opiera się męskie poczucie wartości. To bitwa, którą mężczyzna chciałby stoczyć, przygoda, którą chciałby przeżyć oraz piękna, którą chciałby uratować. To sedno męskiej natury jest w dzisiejszym świecie poza możliwością swojego spełnienia. Wzory społeczne nakazują być uczynnym katolikiem, przykładnym mężem i wzorowym pracownikiem. Męska pasja, energia i kreatywna potencja są tłumione – z obawy przed złymi skutkami porywczej natury. Przez to nie możemy zasmakować prawdziwej wolności, odkryć własnej tożsamości, znaleźć miejsca w świecie, który lwa męskiej duszy chce zamienić w barana. Eldredge próbuje wydobyć te zapomniane atrybuty na światło dzienne, zagrzać nas do walki – o nas samych, o nasze dzikie serce, za którym wszyscy tęsknimy, a które cywilizowany świat nam odbiera.

Szybko jednak toniemy w ciężkostrawnym amerykańskim sosie. Według autora "Dzikiego serca" wzór do naśladowania dla każdego (podkreślmy: każdego) chłopca to William Wallace, kreacja z filmu "Braveheart". Dołączają do niego później takie moralne autorytety jak Maximus ("Gladiator") czy Stephen E. Ambrose ("Citizen soldiers", "Szeregowiec Ryan"), przewija się Kevin Costner, John Wayne i parę innych postaci ekranowego - prawdziwego świata Ameryki. Słyszymy również tak powalające argumenty w obronie męskiego serca jak ten, że "naziści zostali pokonani siłą mężczyzn, apartheidu nie zniesiono dzięki kobietom" (a kto wymyślił nazizm i dyskryminację?) czy głęboko retoryczne pytanie "a kto oddał swe miejsca w łodziach ratunkowych na Titanicu, żeby można uratować kobiety i dzieci?". Eldredge z irytującą amerykańską pewnością siebie twierdzi też na przykład, iż każdy chłopiec pragnie rzucać podkręcone piłki; kto z Was kiedyś grał w baseball? Cóż, trzeba przyjąć do wiadomości, że podświadomie i tak chcieliście te piłki rzucać.

Wizja Eldredge'a to miliony Braveheartów, Maximusów czy żołnierzy w Normandii, którzy jakże romantycznie zdobywają broniony przez Niemców dom-bunkier. Zabijają ich wprawdzie, ale co tam, to tylko naziści, to ci źli, a my bronimy Ameryki. "Dzikie serce" nie odpowiada jednak na pytanie: kto ma tworzyć armię szeregowców dla tych wszystkich generałów, kto ma być przeciwnikiem dla tych, co najlepiej podkręcają piłki, żeby mógł odbyć się mecz. Można więc przyjąć, że ta rola jest przeznaczona gromadom kobiet, ewentualnie z wąsami przyklejonymi dla efektu.